W jaki sposób podczas nauczania zdalnego możemy sobie radzić?
- Szczegóły
- Poprawiono: sobota, 17, kwiecień 2021 18:08
Od pewnego czasu wszyscy znaleźliśmy się w nieznanej dotąd sytuacji. Z dnia na dzień każdy z nas musiał przestawić się na inne codzienne funkcjonowanie. Gdyby, ktoś ponad rok temu powiedział nam, że będziemy pracować zdalnie, a dzieci zamienią swój pokój w salę lekcyjną, każdy stwierdziłby, że to jest niemożliwe. A jednak. No właśnie czy się da? Oczywiście, tylko należy zmienić swoje dotychczasowe przyzwyczajenia, wpaść w rytm innego nauczania co wcale nie będzie proste dla wszystkich osób.
Przypominany kilka zasad bezpiecznej pracy z komputerem.
1. Wstawanie odpowiednio wcześnie, aby uczeń miał czas na poranną toaletę i przygotowanie do lekcji bez pośpiechu (przygotowanie potrzebnych podręczników i włączenie komputera).
2. Odpowiednie zaplanowanie dnia, podzielnie go na czas nauki i czas odpoczynku czynnego.
3. Odpoczynek. Po każdej godzinie pracy z komputerem powinniśmy zmienić zajęcie na takie, które nie
obciąża wzroku lub wymaga innej pozycji ciała, bądź po prostu zrobić sobie 5-minutową przerwę (byleby nie na surfowanie po internecie!). Najlepiej wykorzystać ten czas na popatrzenie za okno i wykonanie paru prostych ćwiczeń rozciągających. Te kilka chwil pozwoli odpocząć oczom i zmęczonemu siedzącą pozycją ciału oraz nabrać energii dodalszej pracy.
4. Odpowiednie biurko. Wygodne, duże biurko to podstawa. Stanowisko pracy powinno być tak zaaranżowane, aby wszystkie urządzenia, jakich używamy, a więc przede wszystkim klawiatura i myszka, były dostępne na swobodne wyciągnięcie ręki. Ważne również, aby wysokość biurka pozwalała na siedzenie w swobodnej pozycji, z zachowaniem podczas pracy przy komputerze kąta prostego między ramieniem, a
przedramieniem, a także aby pozwalała na odpowiedni kąt obserwacji monitora w zakresie 20-50°; górna krawędź ekranu nie powinna znajdować się powyżej oczu ucznia. Uczeń siedzący przy biurku nie powinien dotykać kolanami jego blatu.
5. Odpowiednia odległość od monitora. Ważne jest także to, w jakiej odległości od monitora siedzimy. Według przepisów BHP opisujących bezpieczną pracę z komputerem, odległość między uczniem a monitorem
powinna wynosić od 40 cm do 75 cm. Dodatkowo monitor powinien stać tak, aby źródło światła, a więc okno bądź lampka, nie znajdowało się za nim. Najlepiej, aby światło znajdowało się z boku ekranu.
6. Fotel. Fotel jest nie mniej ważny od biurka. Powinien być stabilny. Jego wielkość powinna gwarantować wygodne siedzenie i swobodną postawę ciała. Siedzisko i oparcie powinny być wyprofilowane stosownie do naturalnego wygięcia kręgosłupa.
7. Dbaj o wzrok. Ostatnia sprawa to odpowiednie, przystosowane do bezpiecznej pracy z komputerem okulary korygujące dla tych, którzy mają wadę wzroku. Jeśli nie mamy wady wzroku, to i tak musimy pamiętać o tym, że nasze oczy podczas pracy z komputerem są szczególnie narażone, powinniśmy więc robić wspomniane wcześniej przerwy od patrzenia w monitor.
8. Pomoc rodzica w odrabianiu lekcji, wsparcie psychiczne.
Jak się ruszać, gdy miejsca jest niewiele?
W czasie długiego siedzenia przed monitorem zadbajmy o stan naszych kręgosłupów.
Pomogą nam w tym również proste ćwiczenia ? jak np. joga na... krześle! Nie wymaga ona wiele miejsca ani dużej formy, więc każdy może ćwiczyć w ten sposób.
Przykładowe ćwiczenia znajdą Państwo pod tym adresem:
Co oprócz komputera?
Proponujemy, by do codziennych aktywności włączyć nieco ćwiczeń i zabaw ruchowych w warunkach domowych.
PRZEPRAWA PRZEZ RZEKĘ
Wyobraźcie sobie, że mieszkanie to rzeka, przez którą należy przejść z jednego brzegu na drugi. Należy skakać po kolejnych kamieniach, którymi są poduszki, koce, by dotrzeć do celu. Można to robić na czas albo na wyścigi.
SLALOM WŚRÓD PINGWINÓW
Na początku przygotujcie plastikowe butelki, papier kolorowy, nożyczki, klej i taśmę. Wykonajcie z posiadanych materiałów pingwiny. Następnie ustawcie butelki na podłodze. Pozwólcie, by dzieci przyjrzały się ich układowi, a następnie zasłońcie im oczy chustami i poproście, żeby przeszły między pingwinami tak, by żaden nie został przewrócony. Zamiast butelek możecie wykorzystać pluszaki lub kręgle.
TOR PRZESZKÓD
Wasz salon na godzinę zamieni się w tor przeszkód. Do jego wykonania wykorzystajcie to, co macie pod ręką, czyli kartony, krzesełka, narzuty itp. Dziecko ma za zadanie dotrzeć ze startu do mety po wcześniejszym pokonaniu przeszkód. Musi się czołgać, skakać, robić przewroty. Po zakończeniu zabawy wszyscy sprzątają!
CZERWONE I ZIELONE
Rodzic przygotowuje dwa lizaki ? jeden w kolorze czerwonym, a drugi w zielonym. Dzieci swobodnie biegają po pokoju. Gdy mama albo tata podniosą czerwony lizak, to się zatrzymują, a gdy zielony ? kontynuują kursowanie po mieszkaniu.
BALONOWA SIATKÓWKA
Gra w piłkę w domu może przynieść dużo strat. Zamiast niej można wykorzystać balon. Dzieci odbijają balon między sobą tak, by nie spadł na ziemię. Można zrobić siatkę ze związanych szalików albo apaszek.
MUZYCZNE FIGLE-MIGLE
To propozycja dla najmłodszych dzieci. Rodzice włączają im muzykę, by trochę potańczyły, a potem wypowiadają komendy, np. ?Łowimy ryby? ? maluchy udają, że zarzucają wędkę i wyjmują łowy, ?Ubieramy choinkę? ? podskakują i wieszają bombki, zakładają lampki.
Nie zapomnijmy o najważniejszym!
Rozmawiajmy z dziećmi o tym jak sobie radzą w ciągu dnia, jak rozumieją dana sytuację. Wytłumaczcie na czym polega choroba jakie są objawy i skutki. Rodzice powinni z uwagą obserwować stan emocjonalny i aktualne potrzeby dziecka, wyrażać gotowość do rozmowy. Pamiętajmy, aby w czasie izolacji zapewnić dziecku kontakt z innymi rówieśnikami.
,,Jak rozmawiać z nastolatkiem???
- Szczegóły
- Poprawiono: wtorek, 23, marzec 2021 11:09
Trudną umiejętnością jest prowadzenie rozmowy, zwłaszcza, gdy rozmawiamy z nastoletnią córką czy synem. Jest trudno choćby z tego powodu, że nastolatek wiele od nas wymaga, że nastolatek wywołuje w nas silne emocje, że czasem po prostu nie wiemy co powiedzieć, a częściej jak to powiedzieć. Okres dorastania to test dla całej rodziny. To prawda, że dojrzewanie jest odpowiedzialne za zmiany nastrojów, niekontrolowane reakcje i impulsywne decyzje dzieci. Jest też prawdą, że szukają one silnych przeżyć i podważają autorytet dorosłych. Jeśli jednak zachowania ryzykowne nasilają się, dziecko jest bardzo agresywne lub wpada w depresję, to jest to coś więcej niż bunt. Nasze dziecko przeżywa kryzys i woła do nas dorosłych - ratujcie, jest mi źle, nie poradzę sobie, bo mi brakuje :
? miłości ? okazywanej zachowaniem i wyrażanej słowami,
? bliskości ? fizycznej i psychicznej,
? bezpieczeństwa ? w domu i w rodzinie, która jest dla mnie ostoją, podporą i jest przewidywalna,
? akceptacji ? poczucie bycia OK niezależnie od okoliczności,
? autentyczności ? możliwości bycia sobą, swobodnej autoekspresji,
? autonomii ? możliwości budowania tożsamości, prawa do własnego zdania i do własnych wyborów,
? uwagi ? poczucia bycia zauważonym, wysłuchanym, ważnym dla dorosłych, wspólnego spędzania czasu,
? wsparcia ? zrozumienia i pomocy rodziców.
Jako dorośli i dojrzali rodzice i wychowawcy, nie możemy bagatelizować tych potrzeb lub ich nie dostrzegać. Nastolatek pragnie rozmowy o uczuciach, o świecie , o własnych wątpliwościach, ale bez oceny tego co robi i myśli. Często czuje się zagubiony, niepewny, nie umie dostrzec, że nie jest z tym sam. Co możemy zrobić? Jak rozmawiać, wspierać i pomagać? Proponuję zastosować taktykę trzech prostych kroków. Są to ?uważność-kontakt-słuchanie?.
Krok pierwszy - uważność.
Polega na uważnej obserwacji dziecka, które nie zawsze potrafi opisać co czuje. Warto zwracać uwagę na sygnały niewerbalne takie jak wyraz twarzy, kontakt wzrokowy, ton głosu, postawa ciała i gesty. Mam na myśli zarówno niepokojące sygnały, jak i te pozytywne. Ważne jest dostrzeganie dobrych zdarzeń.
Krok drugi - kontakt.
Najłatwiej nawiązać kontakt podczas wspólnego wykonywania jakiejś czynności (spaceru, sprzątania, zakupów, kolacji). Mówmy o tym, co sami przeżywamy, jak minął nam dzień, co nas cieszy i złości. Dzielmy się wspomnieniami z własnej przeszłości, także tymi, z których niekoniecznie jesteśmy dumni. Otwartość i szczerość dorosłego to sygnał: możesz ze mną o wszystkim porozmawiać, bezpiecznie i z pełną akceptacją. Ja też mam lub miałem/am kłopoty.
Krok trzeci - słuchanie.
Niełatwo jest słuchać bez przerywania, komentowania, prawienia kazań. Nastolatek musi jednak sam poszukiwać, a gotowe rozwiązania dorosłych przeszkadzają mu w odkrywaniu świata i siebie samego. Lepiej więc słuchać, zamiast mówić. Zresztą, w ten sposób najlepiej zrozumiemy dziecko i poznamy jego problemy.
Komunikaty werbalne mają ogromną moc. Nastolatek nie ma jeszcze pełnej kontroli nad swoimi słowami (najpierw mówi, potem myśli), ale dorośli powinni. Zanim coś powiemy, uspokójmy emocje i zastanówmy się, jaki cel chcemy osiągnąć. A przede wszystkim, co jest korzystne dla dziecka i wspólnej relacji. Pamiętajmy, że jeśli syn lub córka zarzucają nam, że nie słuchamy lub zaniedbujemy ją/jego, to na pewno coś w tym jest. Warto przyjrzeć się naszym reakcjom, rozmowom i jakości naszych kontaktów.
Na koniec - pamiętajmy, że każdy z nas był kiedyś nastolatkiem i, że z każdego niepokornego nastolatka może wyrosnąć wspaniały człowiek. Tylko trzeba trochę poczekać...
Na podstawie artykułu: ,,Dlaczego mnie nie widzisz? Dlaczego mnie nie słuchasz? Jak dorośli lekceważą i bagatelizują potrzeby nastoletnich dzieci?? A. Kiełczewska
Wasz psycholog
CZY WIESZ, CO TWOJE DZIECKO ROBI W SIECI
- Szczegóły
- Poprawiono: wtorek, 23, marzec 2021 10:37
CZY WIESZ, CO TWOJE DZIECKO ROBI W SIECI?
Na samym początku musimy zadać sobie pytanie tytułowe: Czy wiem, co moje dziecko robi w sieci? Odpowiedź na to pytanie niezaprzeczalnie powinna brzmieć: tak. Obecna sytuacja, spowodowana stanem epidemicznym w kraju, wymusza na nas pracę i naukę zdalną. Co dodatkowo nie ułatwia nam ograniczenia czasu spędzanego przed ekranem monitora, bo stało się to naszym oknem na świat. Odgórnie wszyscy korzystamy z komputerów, laptopów, smartfonów, używając do tego Internetu, wszelkich aplikacji i platform. Poza czasem nauki i pracy, dzieci również większość swojego czasu wolnego spędzają w sieci. Internet staje się wówczas równoległą rzeczywistością, w której funkcjonują. Pytanie tylko, czy robią to bezpiecznie? Sytuacja, gdy dziecko nie przestrzega zasad bezpieczeństwa w sieci (świadomie bądź nie) może doprowadzić do popełnienia serii błędów, które mogą mieć wpływ m. in. na bezpieczeństwo i przyszłość. Ktoś powie, że mnie/nas to nie dotyczy. To niestety jest błędne przekonanie.
TE PROBLEMY DOTYKAJĄ RÓWNIEŻ NASZYCH DZIECI, RÓWNIEŻ W MAŁYCH MIEJSCOWOŚCIACH. RODZICE MUSZĄ KONTROLOWAĆ ŻYCIE SWOICH DZIECI W SIECI. SPRAWDZAĆ HISTORIĘ PRZEGLĄDANIA STRON INTERNETOWYCH, ZAGLĄDAĆ DO GALERII ZE ZDJĘCIAMI, SPRAWDZAĆ PORTALE SPOŁECZNOŚCIOWE, NA KTÓRYCH DZIECKO MA UTWORZONE KONTO (BARDZO CZĘSTO NIELEGALNIE, ZE WZGLĘDU NA SWÓJ WIEK), ZAGLĄDAĆ DO POCZTY ELEKTRONICZNEJ. NIEBEZPIECZNE BYWAJĄ GRUPY ZAMKNIĘTE, UTWORZONE NA RÓŻNEGO RODZAJU KOMUNIKATORACH INTERNETOWYCH, W KTÓRYCH DZIECI ZE ZNAJOMYMI PISZĄ, ROZMAWIAJĄ, UDOSTĘPNIAJĄ SWOJE DANE ORAZ ZDJĘCIA. BARDZO CZĘSTO W TAKICH GRUPACH ZAMKNIĘTYCH POJAWIAJĄ SIĘ CHALLENGE - WYZWANIA DO WYKONANIA. OWE ZADANIA NIESTETY POWODUJĄ PRZEKROCZENIE GRANIC, NP. DZIECI ROBIĄ SOBIE LUB KOMUŚ FIZYCZNĄ/PSYCHICZNĄ KRZYWDĘ (NP. PUBLICZNE PONIŻANIE, CIĘCIE SIĘ), DZIECI POSUWAJĄ SIĘ TEŻ DO CZYNÓW O CHARAKTERZE PORNOGRAFICZNYM. TEGO TYPU AKTYWNOŚCI DZIECI NAJCZĘŚCIEJ WYKONUJĄ NOCĄ, GDY INNI CZŁONKOWIE RODZINY JUŻ ŚPIĄ.
Czerwona lampka powinna nam rodzicom się zaświecić, ponieważ nie mamy pewności kim są owi znajomi z internetu. Czy to faktycznie rówieśnicy naszych dzieci, czy może osoby skłonne do zachowań pedofilskich? Punktem wyjścia do rozmowy z dzieckiem jest też poznanie gier, w które dziecko gra. Niestety, pewne gry komputerowe są też przepełnione przemocą i agresją, a na to również musimy zwrócić uwagę. Same gry są ważne, tak jak strony i platformy, z których pochodzą. Sprawdźmy ich wiarygodność i dostosowanie do wieku dziecka. Zdarza się, że gry lub elementy w grach są płatne, a dziecko za wszelką cenę może chcieć mieć więcej, być na wyższym poziomie.
Z DZIECKIEM TRZEBA OTWARCIE ROZMAWIAĆ O BEZPIECZEŃSTWIE W SIECI: UCZULIĆ NA OCHRONĘ PRYWATNOŚCI (DANE, ZDJĘCIA), WSPOMNIEĆ O OGRANICZONYM ZAUFANIU DO OSÓB POZNANYCH W INTERNECIE, WYJAŚNIĆ SFORMUŁOWANIA HEJTOWANIA I CYBERPRZEMOCY, NAKŁANIAĆ DO POPRAWNEGO WERYFIKOWANIA TREŚCI ZNAJDUJĄCYCH SIĘ W ŚWIECIE WIRTUALNYM, SZCZEGÓLNIE UZMYSŁOWIĆ, ŻE W INTERNECIE NIC NIE GINIE.
Jako rodzice musimy również zwrócić uwagę na ilość czasu, który dzieci spędzają z telefonem w ręku lub przed komputerem. Dramatyczne sytuacje, niekontrolowany czas życia w sieci doprowadzają do e-uzależnienia lub fonoholizmu. Dodatkowo, by podwyższyć poziom bezpieczeństwa dziecka w świecie wirtualnym, możemy zdecydować się na wprowadzenie tzw. kontroli rodzicielskiej. Są to specjalne programy przeznaczone do ochrony dziecka przed niebezpiecznymi stronami internetowymi oraz nieodpowiednimi, szkodliwymi treściami. Pamiętajmy, że główną ochroną przed zagrożeniami w Internecie będą dobre relacje z dzieckiem i wzajemne zaufanie. Najważniejsze, by dziecko wiedziało, że bez względu na wszystko ma oparcie w rodzicach, opiekunach. Zapewnijmy, że nie będziemy źli, że jesteśmy dla dzieci, by pomóc rozwiązywać zaistniałe problemy - czy to w życiu realnym, czy w sieci.
DOBRE SŁOWA
- Szczegóły
- Poprawiono: środa, 09, grudzień 2020 22:35
Niespodziewanie przyszedł grudzień, a przecież tak niedawno był początek roku szkolnego. Często nie pamiętamy co było po drodze, jakieś zaskakujące zdarzenia, strach, praca, no, a ostatnio, znów zdalna nauka. Czekamy na święta , żeby trochę odpocząć, radować się i po prostu być z sobą i być dla siebie samego. Będzie to też okazja do spokojnych rozmów, bez pretensji, bez kłócenia się z nastolatkiem, że trzeba się uczyć, bo w końcu wrócimy do szkoły, do egzaminów. Będziemy mieli możliwość zatrzymania się, składania sobie życzeń. Może warto skorzystać wtedy z naszego ,,podpowiednika??. Na plakacie znajdziecie Państwo nie tylko dobre słowa do życzeń, ale też słowa, które możemy kierować do dzieci na co dzień. Słowa potrafią niszczyć, ale też budować, dawać siłę, inspirować. Zapominamy o tym często, a przecież we współczesnym świecie używamy tak wiele słów, zapisujemy je w sms-ach, różnych komunikatorach, forach itp. Słowa zostają z nami i w nas, warto im się przyjrzeć składając sobie życzenia.
Serdecznie pozdrawiam i polecam się
Wasz Psycholog
Wirtualny kiermasz ? prawdziwa książka
- Szczegóły
- Poprawiono: czwartek, 03, grudzień 2020 12:33
DRODZY RODZICE, DRODZY UCZNIOWIE
Biblioteka szkolna zaprasza na kiermasz książkowy.
Będzie to kiermasz bardzo ?na czasie?, bo wirtualny za pośrednictwem sklepu internetowego www.ksiegarnia-tuliszkow.pl.
Z ofertą tej księgarni uczniowie byli już wielokrotnie zapoznawani w czytelni szkolnej, a książki tam propagowane cieszyły się wielką popularnością i to nie tylko ze względu na ich niską cenę.
W przypadku wielu książek na stronie księgarni, poza opisami, można zapoznać się także z obszernymi ich fragmentami (Zobacz fragment książki) oraz filmami na ich temat (Zobacz film o książce).
Poniżej plakat oraz szczegółowe zasady zakupu książek.
Szczegółowe informacje na temat zakupu w linku poniżej.
szczegółowe zasady zamawinia książek
Zapraszam,
J.Kubicka
